Handboek wel niet bij open ops onder specific

ILT zegt hier het volgende over:

Het is belangrijk om te beseffen dat de operator (de entiteit) los staat van het regime waarin deze vluchtuitvoeringen doet. Wanneer de operator vluchten conform de regels van de OPEN categorie wil uitvoeren, dan is het startpunt in uitvoeringsverordening 2019/947 artikel 4. Als de operator vluchten in de SPECIFIC categorie wil uitvoeren, dan is dat artikel 5. Artikel 7 koppelt de categorieën vervolgens aan de operationele limieten en verwijst daarbij naar de betreffende parts van de annex horend bij 2019/947. Voor de OPEN categorie wordt hiervoor verwezen naar Part A, hierin zitten de hoofdstukken UAS.OPEN.XXX. En voor SPECIFIC is dat Part B met de hoofdstukken UAS.SPEC.XXX. Hiermee is de scheiding tussen OPEN en SPECIFIC gemaakt, maar tot op dit punt is er in de regelgeving nog niet gesproken over een OM.

Pas in UAS.SPEC.030(3)(e) wordt gedefinieerd dat de aanvraag voor een operationele autorisatie een operationeel handboek kan bevatten, als dat nodig is voor de complexiteit van de beoogde operatie. Of dat nodig is kan bijvoorbeeld bepaald worden in de OSO’s (SORA stap#8), het komt bijvoorbeeld terug in OSO#8,11,14,21. Maar ook in UAS.SPEC.050 (verantwoordelijkheden van de operator (let op, dit is dus binnen het SPECIFIC regime)) zullen operationele procedures en limieten opgesteld moeten worden. Een OM is dan een logische plek om deze procedures en limieten te noteren.

Als Part A van de annex bekeken wordt, staat in UAS.OPEN.050 ook dat er procedures moeten worden opgesteld. Maar AMC hierbij zegt dat deze niet opgeschreven hoeven te worden. Het mag natuurlijk wel. En als ze opgeschreven worden kan het dus wel belangrijk zijn om OPEN en SPECIFIC in het handboek te scheiden, zodat procedures voor een SPECIFIC operatie niet gebruikt worden voor een OPEN operatie en andersom als deze daar niet geschikt voor zijn.

Een operatie gedeeltelijk in de OPEN categorie en gedeeltelijk in de SPECIFIC categorie, zoals je noemt zie ik niet echt voor me. Het is niet mogelijk om de regels van de OPEN categorie toe te passen op een bepaald deel van de vlucht, en regels voor SPECIFIC voor een ander deel van de vlucht. Een operatie zal altijd geheel in de OPEN- of in SPECIFIC categorie vallen.

Er is nog een belangrijk aandachtspunt betreffende de kwalificaties van de piloot als een operator met bevoegdheden in de SPECIFIC categorie in de OPEN categorie wil vliegen. In de OPEN categorie dient bekwaamheid aangetoond te worden middels een A1/A3 en eventueel A2 vliegbewijs (tenzij sub-250g). In de SPECIFIC categorie zijn geen eisen voor een specifieke vorm van een vliegbewijs vastgelegd, maar dient de piloot getraind te zijn conform het handboek (training manual). Hierin staan de opleidingseisen die volgen uit het SPECIFIC regime en/of de uitgevoerde risicoanalyse. Bijvoorbeeld: als een operator in de SPECIFIC categorie vliegt met een RPA-L als bewijs van bekwaamheid, dan mag deze geen vluchten in de OPEN categorie uitvoeren.

Conclusie:

Als een operatie uitgevoerd kan worden binnen de beperkingen van de OPEN categorie, dan is een operationeel handboek niet nodig. Zodra de beperkingen van de OPEN categorie worden overschreden begeeft u zich in de SPECIFIC categorie en moeten procedures worden vastgelegd. Het kan dan handig zijn om het regime waarop deze van toepassing zijn te specificeren. Want als er procedures zijn vastgelegd, dan moeten deze worden nageleefd.